شب يلدا , از جشن هاي ما ايرنيان که همه ساله برگزار شده و به فال نيک گرفته مي شود، شب يلدا نام دارد. خوشبختانه از معدود جشنهايي است که فراموش نشده است. اين جشن از زمانهاي بسيار گذشته رواج داشته و از سنتهاي بسيار خوب ما ايرانيها محسوب مي شود. در ادامه مطلب به معرفي شب يلدا و آداب و رسوم در شب يلدا ايراني آن مي پردازيم
شب يلدا
شب يلدا به غروب آخرين روز پاييز تا طلوع آفتاب روز بعدش اطلاق مي شود. کلمهي يلدا از ريشه سرياني است که معناي تولد يا زايش زاد روز دارد. ابوريحاني بيروني شب يلدا را “ميلاد اکبر” دانسته و معنايش را تولد خورشيد منظور کرده است.
شب يلدا يا همان شب چله ، بلندترين شب سال در بخش شمالي کره زمين است. به زمان مابين غروب خورشيد از روز 30 آذر يعني روز آخر پاييز تا هنگام طلوع خورشيد در روز اول دي ماه يعني اولين روز از فصل زمستان گفته ميشود. که ايرانيان اين شب را جشن مي گيرند.
همه ما شب يلدا را درازترين شب سال مي دانيم و خود را براي جشن گرفتن آماده مي کنيم. هر منطقه رسم و رسوم خاصي براي برگزاري جشن دارد که در اين مطلب مي خواهيم به بعضي از آنها آن بپردازيم. شب يلدا يا همان شب چلّه در اکثر استانهاي ايران با شوق و ذوق فراواني انجام مي شود.
شب يلدا در تهران
معمولا تهرانيها در هر جشن عادتِ دور هم جمع شدن را ترک نمي کنند، همهي فرزندان به خانهي پدر و مادرشان مي روند و يک شب به ياد ماندني را رقم مي زنند. خوردن ميوه هاي تابستاني مانند هندوانه، صرف آجيل و ديگر ميوه هاي خشک از کارهايي است که تهرانيها در شب چله انجام مي دهند. با توجه به سبک زندگي امروزي که ماشيني شده است آنهم در شهرهاي بزرگ، گراميداشت اين شب مي تواند بر حفظ سنتهاي قديمي اثرگذار باشد. فراموش نکنيم که فال حافظ و خواندن اشعار ديوان حافظ در برنامه شب يلدا اکثر شهرها گنجانده مي شود
درباره این سایت